Jak napisać wywiad?

Ludzie, z którymi przeprowadza się wywiad, są bardziej lub mniej rozmowni. Niektóre wywiady są nudne jak flaki z olejem, inne tak ciekawe, że czytałoby się je kilka razy. Zastanawiałeś się, dlaczego tak jest?

Po pierwsze:
Czym różni się wywiad od zwykłej rozmowy?

Wywiad to właściwie jest rozmowa. Ale nie taka zwyczajna. To szczególna rozmowa ze szczególną osobą (znaną, wybitną, idolem). Ta „rozmowa” nie zostaje tylko między dwojgiem ludzi. Mogą ją poznać, przeczytać inni. Zadający pytania reprezentuje innych, którzy czytać będą wywiad. Pyta jakby w ich imieniu.

Po drugie:

Jaki powinien być dobry wywiad?

Nienudny. Ani rozmówcy, ani słuchając nie powinni się nudzić. Postaraj się, by z rozmówcy „wydusić” coś ciekawego.

Spójny, nieposzarpany. Rozpocznij od przedstawienia postaci, tematu. Zakończ uogólnieniem, jakąś złotą myślą, która może być podsumowaniem całej rozmowy.

Dynamiczny. Nie pozwalaj rozmówcy na zbyt długie, nudne wypowiedzi. Zadawaj dodatkowe pytania (dopytuj).

Niedługi i treściwy. Pamiętaj przede wszystkim, że wywiad to: pytanie, odpowiedź, pytanie odpowiedź. Na odpowiedzi przeznacz oczywiście więcej miejsca, ale nie przesadzaj z tym.

 Po trzecie:

Jak zadawać pytania?

To zależy od tego, czy osobą, z którą przeprowadzasz wywiad, jest kolega, czy osoba starsza. Z rówieśnikiem możesz rozmawiać na luzie, zadawać pytania , których nie zadasz komuś w starszym wieku.

Unikaj zbyt ogólnych, banalnych pytań np.„Co pan myśli o…”).

Unikaj pytań zamkniętych (rozpoczynających się od „czy”), na które rozmówce może odpowiedzieć jednym słowem. Np. na pytanie: „Czy myśli pan, że…” rozmówca może odpowiedzieć po prostu „tak” lub „nie”.

Jak zacząć pytanie?

Dlaczego…?

Po co…

Skąd…?

Ile…?

W jakim celu…?

Od kiedy…?

Jak udało się…?

Co powoduje, że…?

Gdzie…?

Kogo…?

Z kim…?

Czy…?

 Po czwarte:

Jak to napisać?

Zrób plan wywiadu (zanotuj najważniejsze sprawy, które chcesz poruszyć, cel wywiadu itp.)

Zanotuj pytania, na które chcesz uzyskać odpowiedź (lepiej, gdy będzie ich za dużo niż za mało).

 Możesz czasami umieścić w nawiasie informacje o tym, jak zachowywał się rozmówca w czasie przeprowadzenia wywiadu (np.: „ Po chwili zastanowienia odpowiedział krótko…”, „Wzruszył tylko ramionami…”, „Uśmiechnął się na wspomnienie tej chwili…”).

Zapis nazwiska rozmówcy i Twojego powinien być na początku pełen (całe imię i nazwisko), potem możesz stosować inicjały.

Zwroty do rozmówcy (Twój, z Tobą, Pan, Pani) powinny być pisane – ze względów grzecznościowych – wielkimi literami.

Po piąte:

Pamiętaj o autoryzacji!

Czyli pokazywaniu rozmówcy zapisanej wersji wywiadu i zgodzie na jego poprawki. W wywiadzie nie powinno być słów, na które rozmówca nie wyraża zgody.

Related Article: